OKLU KİRPİ

Afrika yada Hint Oklu Kirpisi olarak bilinen bu arkadaşımızı Türkiye'de görmemiz her ne kadar zor olsa da mümkün. Sivri ve uzun dikenleri nedeniyle her ne kadar kirpigiller diye isimlendiriliyor olsalar da aslında kirpiler ile bir bağları bulunmamakta. Kirpiler normalde böcekçil beslenirler fakat oklu kirpiler otçuldur. Halk arasında Oklu Kirpilerin uzun ve sivri olan dikenlerini düşmanlarına fırlattığı düşülür ama böyle bir durum yoktur. Herhangi bir tehdit veya avlanma durumu hissettiklerinde dikenler tıpkı fotoğrafta görüldüğü üzere hava kalkar ve kabarık bir görünüm oluşur buda Oklu Kirpiyi düşmana karşı daha büyük gösterir. Dikenler birbirine sürterek ses çıkarmaya başlar eğer düşman atak gösterirse dikenler düşmana batıp kırılır. 

Habitatları: Orta Doğu ve Orta Asya'nın bazı bölgelerinde bulunur. Türkiye'de ise İkenderun çevresinde, Kahramanmaraş, Adana, Adıyaman, Mersin, Antalya ve çevresinde, Aydın, İzmir' de görülür. Balıkesir, Bursa, Kütahya ve Kocaeli'nde de kayıtları bulunmaktadır. Esnek çevresel toleransları nedeniyle Hint Tepeli Kirpiler çok çeşitli habitatları işgal eder. Yer altına kazdıkları evlerinde yaşarlar ve çoğu zamanlarını yer altında geçirirler. Geceleri aktif oldukları için gececil kabul edilirler. Kayalık alanlarda ve uzun çayır otlaklarda görülebilirler.



Üreme: Şubat ve Mart ayları arasında çiftleşme gerçekleşir ve dişinin gebelik süresi 240 sürer. Ortalama 2 - 4 yavru dünyaya gelir. Yavrular gözleri açık şekilde doğar ve bir kaç at içerisinde sertleşen kalın, yumuşak tüylerle kaplı olurlar. Gençler 13 - 19 hafta sonra sütten kesilir, ancak 2 yaş civarında cinsel olgunluğa ulaşana kadar ebeveynleri ve kardeşleriyle yaşarlar. Oklu Kirpiler genellikle tek eşlidir ve her iki ebeveynde yıl boyunca yavruları ile bilikte yaşar.   

Diyetleri: Kökler, yumrular, tahıllar, meyve ve sebzelerle beslenirler çok nadir böcek ve omurgasızlarla beslenirler. Aynı zamanda tüyleri ve dikenleri için gerekli olan kalsiyumu almak için kemik çiğnedikleri bilinmektedir. Önemli miktarda yağ rezervi oluşturabilirler ve bu sayede mevsimsel geçişleri kolay atlatırlar. Tarım alanlarına beslenme amaçlı oldukça zarar verebilirler bu nedenle çiftçiler tarafından öldürülür veya zehirlendikleri bilinmekte.

B.C
kaynak: www.wikipedia.com